Όταν ο οργανισμός προσαρμόζεται σταδιακά σε χαμηλότερα επίπεδα οξυγόνου η διαδικασία ονομάζεται εγκλιματισμός.
Κάθε άνθρωπος εγκλιματίζεται με διαφορετικούς ρυθμούς οπότε δεν υπάρχουν κανόνες που ισχύουν για όλους –εντούτοις έχουν δημιουργηθεί κατάλληλες κατευθυντήριες οδηγίες.
Σε υψόμετρο άνω των 3000 μ. η άνοδος πρέπει να είναι αργή και ο ύπνος θα πρέπει να μη λαμβάνει χώρα με μεγαλύτερη διαφορά ύψους από 300 μέτρα κάθε ημέρα. Άνοδος ψηλότερα κατά τη διάρκεια της μέρας δε δημιουργεί πρόβλημα εφόσον κατεβαίνει κανείς για ύπνο («περπάτα ψηλά-κοιμήσου χαμηλά»). Αν μετά την άνοδο δεν είναι δυνατή η κάθοδος πρέπει να ακολουθεί μία ημέρα ανάπαυσης ώστε το σώμα να έχει τη δυνατότητα να προσαρμοστεί.
Πιθανώς αυτό να ακούγεται πολύ αργό και ορισμένοι άνθρωποι θα είναι σε άνετη θέση να ανέβουν γρηγορότερα όμως σε μία ομάδα κάποιος πάντα θα εγκλιματίζεται βραδύτερα και το πρόγραμμα θα πρέπει να οργανώνεται ώστε όλοι να παραμένουν υγιείς. Μία ημέρα ανάπαυσης έπειτα από άνοδο 2 ή 3 ημερών επίσης βοηθά.
Η οδήγηση ή η πτήση σε περιοχές μεγάλου υψομέτρου σημαίνει ότι περισσότερα άτομα θα εμφανίσουν ΟΝΟ.
Είναι απολύτως απαραίτητη η γνώση του υψομέτρου της προγραμματισμένης διαδρομής πριν από το ταξίδι. Ακόμη καλύτερος θα ήταν ο σχεδιασμός των υψομέτρων όπου θα κοιμάται η ομάδα κάθε νύχτα. Αν δεν είναι ήδη γνωστά αυτά, ρωτήστε. Δεν υπάρχει άλλος καλύτερος τρόπος για τον προσδιορισμό των ημερών που μπορεί να εμφανιστεί η νόσος του υψομέτρου.
